ဟီရိ ၾသတၱပၸ

       ျမန္မာတုိ႕သည္ အရွက္အေၾကာက္ရွိသူမ်ားျဖစ္သည္။ အရွက္အေၾကာက္မရွိလွ်င္ျမန္မာမဟုတ္၊      ျမန္မာဟူေသာေ၀ါဟာရ

သည္ ယခုအခါတုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးႏြယ္အားလံုးကိုကိုယ္စားျပဳသည္။ သကၠဓမၼဟူေသာ ျဖဴစင္ေၾကာင္းတရားျဖစ္သည့္   အရွက္ႏွင့္

အေၾကာက္တရားႏွစ္ပါးသည္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႕အတြက္ အရွက္အေၾကာက္ႏွစ္ပါးမရွိလွ်င္ အသက္ရွိေနေသးေသာ္လည္းအေသ

ေကာင္ႏွင့္မျခား အတူတူသာလွ်င္ျဖစ္မည္။

       ရွင္မဟာရ႒သာရက ကိုးခန္းပ်ိဳ႕တြင္----

  - ဟီရိေက်ာ့ေငြ၊ ၾသတၱေရႊႏွင့္

   - ႏွံ႕ေမြၾကာမံု၊ ခက္ရံုသႏၱာသ

        - သီလပုလဲ၊ စြန္႕ႀကဲဒါန၊ စာဂမဏီ

       - ဗုဒိၶ၀ရဇိန္၊ ေတာက္ထိန္ခုႏွစ္ပါး

- ဥစၥာမ်ားကို၊ သူ႕အားေ၀ငွ

     - ဥာဏသူေ႒း၊ ဥာဏ္လွဴေပး၍

                               - ကံေကၽြး၀ထၱဳ၊ ဤက်မ္းျပဳသည္ဟု ေရးသားခဲ့သည္။

- ဟီရိ(ရွက္ျခင္း) ကားေငြႏွင့္တူ၏။

- ၾသတၱပၸ(ေၾကာက္ျခင္း) ကားေရႊႏွင့္တူ၏။

- သဒၶါသည္ ျမ ႏွင့္တူ၏။

-  သီလသည္ ပုလဲ ႏွင့္တူ၏။

- စာဂသည္ ပတၱျမား ႏွင့္တူ၏။

- ပညာသည္ စိန္ ႏွင့္တူ၏။

- သုတသည္ သႏၱာ ႏွင့္တူ၏။

 ထုိ႕ေၾကာင့္ သဒါၶ၊ သီလ၊ သုတ၊ စာဂ၊ ပညာ၊ ဟီရိ၊ ၾသတၱပၸတည္းဟူေသာသူေတာ္ေကာင္း ဥစၥာခုႏွစ္ပါးျဖစ္၍ ယင္းတုိ႕ႏွင့္ျပည့္စံုပါ

က ခုႏွစ္ပါးေသာရတနာကိုဆင္ျမန္းစရာမလို ၊ သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာခုႏွစ္ပါးကား ပုိ၍ျမင့္ျမတ္သည္။

     အရွက္တရား အေၾကာက္တရားရွိေသာသူတို႕သည္ သီလကိုလံုႃခံဳေအာင္ေစာင့္ထိန္းႏိုင္သည္။ အရွက္အေၾကာက္တရားေခါင္း

ပါးသူတုိ႕တြင္အက်င့္သီလသည္ကိန္း၀ပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိ္ပါ။        ပူေလာင္ျပင္းျပ မီးလွ်ံထေနသည့္ကုန္းေျမတြင္ ျဖဴေဖြး၀င္းလက္ေသာ

ေဆာင္းႏွင္းရည္တစ္စက္ေသာ္မွ မတည္ေလသကဲ့သုိ႕ အရွက္အေၾကာက္မရွိသူတို႕ထံတြင္ အက်င့္သီလသည္မတည္ႏုိင္ပါ။

·          ရစ္မသည္ မိမိ၏အသက္ကိုစြန္႕၍ ဥကိုေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သုိ႕လည္းေကာင္း

·          စာမရီသားေကာင္သည္ မိမိအသက္ကိုစြန္႕၍ ၿမီးဆံကိုေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သုိ႕လည္းေကာင္း

·          သားတစ္ေယာက္တည္းရွိေသာမိခင္သည္ တစ္ေယာက္တည္းေသာသားကိုေစာင့္ေရွာက္ယုယသကဲ့သို႕လည္းေကာင္း

·          မ်က္စိတစ္ဖက္သာ အေကာင္းရွိေသာသူသည္     ထုိမ်က္စိတစ္ဖက္ကိုအေရးတယူေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႕လည္းေကာင္း

သူေတာ္ေကာင္းတုိ႕သည္ မိမိေစာင့္ထိန္းေသာ သီလကိုအသက္တမွ် တန္ဖုိးထားကာျမတ္ႏိုးေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္။

     ဟီရိ ၾသတၱပၸ တရားႏွစ္ပါးသည္ နက္နဲေသာတရားႏွစ္ပါးျဖစ္သည္။ ဤတရားႏွစ္ပါးသည္ ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာတရား

ႏွစ္ပါးျဖစ္သည္။ ဤတရားႏွစ္ပါးသည္ ေလာကႀကီးကိုေစာင့္ေရွာက္ေသာသေဘာရွိ၍ ေလာကပါလတရားႏွစ္ပါးဟုလည္းေခၚသည္။

ေလာကပါလတရားႏွစ္ပါးကိုလက္ကိုင္ထားသူသည္ နတ္တုိ႕၌ျဖစ္အံ့ေသာငွာ    အေၾကာင္းရွိသူျဖစ္၍ ယင္းကိုေဒ၀ဓမၼတရားဟုေခၚ

သည္။

    `ဟီရိ´ ဆုိသည္မွာအရွက္ရွိျခင္းျဖစ္သည္။ ကာယကံေျမာက္မေကာင္းမွဳျပဳရသည္ကိုရွက္ျခင္း၊      ၀စီကံေျမာက္မေကာင္းမွဳျပဳရ

သည္ကိုရွက္ျခင္း၊ မေနာကံေျမာက္မေကာင္းမွဳျပဳရသည္ကိုရွက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အရွက္ရွိသူတုိ႕သည္  မေကာင္းမွဳကိုမစင္ကဲ့သုိ႕စက္

ဆုပ္သည္။ အရွက္ရွိသူသည္ စင္ၾကယ္ေသာသေဘာရွိသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ အတြင္းအဇၥ်တၱတြင္      ဟီရိတရား အရွက္တရား

ကိန္းေအာင္းေနလွ်င္ မေကာင္းမွဳဒုစရိုက္အားလံုးကိုရြံ႕ရွာစက္ဆုပ္သည္။

    `ၾသတၱပၸ´ ဟူသည္ေၾကာက္ျခင္းဟုအဓိပၸါယ္ရသည္။ ၾသတၱပၸ ၏အဓိပၸါယ္မွာ ကာယကံေျမာက္ မေကာင္းမွဳျပဳသည္ကိုေၾကာက္

ျခင္း၊ ၀စီကံေျမာက္မေကာင္းမွဳျပဳသည္ကို ေၾကာက္ျခင္း၊ မေနာကံေျမာက္မေကာင္းမွဳျပဳရသည္ကို ေၾကာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၾသတၱပၸ

သည္ မေကာင္းမွဳျပဳလုပ္ရန္ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႕ေသာလကၡဏာရွိသည္။ အေအးဓါတ္ကို အလိုရွိသူသည္ အပူကိုေၾကာက္သကဲ့

သုိ႕ မေကာင္းမွဳဒုစရိုက္ကိုေၾကာက္သည္။

     ေလာကတြင္ အရွက္တရားကိုျဖစ္ေစေသာ အေၾကာင္းတရားေလးပါးရွိသည္။ ယင္းတရားေလးပါးမွာ---

·          မိမိ၏ အမ်ိဳးဇာတိကို ဆင္ျခင္၍ရွက္ျခင္း။

·          မိမိ၏ အရြယ္ကိုဆင္ျခင္၍ ရွက္ျခင္း။

·          မိမိ၏ ရဲရင့္မွဳကိုဆင္ျခင္၍ရွက္ျခင္း။

·          မိမိ၏ ဗဟုသုတအၾကားအျမင္ကို ဆင္ျခင္၍ ရွက္ျခင္းတုိ႕ျဖစ္သည္။

      အရွက္အေၾကာက္တရားႏွစ္ပါးကိုလုိက္နာက်င့္သံုးရာတြင္ ရခုိင္ဘုရင္မင္းထီးသည္ ျမန္မာ့သမုိင္းတြင္ စံျပျဖစ္သည္။ နန္းေတာ္

ထဲတြင္ မူးမတ္မ်ားကကြမ္းစားၿပီးပါက လက္ညွိဳးတြင္ကပ္ေနေသာ    ထံုးကိုအမွတ္မထင္ နန္းေတာ္တုိင္မ်ားကိုသုတ္ေလ့ရွိရာဘုရင္

မင္းထီးက နန္းေတာ္တိုင္ကို ထံုးတုိ႕မိပါက လက္ေခ်ာင္းအျဖတ္ခံရမည္ဟုအမိန္႕ထုတ္သည္။   တစ္ေန႕တြင္ဘုရင္မင္းထီၤးသည္ သူ

ကိုယ္တုိင္အမွတ္မထင္ နန္းေတာ္တုိင္အား ထံုးသုတ္မိေလရာ သူ႕လက္ကိုသူကိုယ္တိုင္ျဖတ္သည္။    ေလာင္းၾကက္ၿမိဳ႕အနီးနန္းက်

အရပ္တြင္ရုပ္ထုသည္ ဘုရင္မင္းထီး၏ျမင့္ျမတ္ေသာ အျပဳအမူအတြက္ ထားရွိေသာ    အထိမ္းအမွတ္ပင္ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ဆရာႀကီး

ဦးဖုိးၾကားကဆုိသည္။

     ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႕၏ကြမ္းစားေသာ ဓေလ့စရိုက္သည္ ေရွးယခင္ကတည္းကရွိခဲ့သည္ကိုေတြ႕ရွိရသည္။ ယခုကာလဆယ္စုႏွစ္အ

တြင္း ကြမ္းစားျခင္းမွာ လူႀကီး၊ လူလတ္၊ လူငယ္မ်ားတြင္ေခတ္စားေနသည္။ လူတစ္ရာရွိပါက ခုႏွစ္ဆယ္ေလာက္ကြမ္းစားၾကသည္။

ကြမ္းစားျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ရုပ္ျမင္သံၾကား၊ သတင္းစာ၊      ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕အသိေပးေနၿပီျဖစ္သည္။

စာေရးသူတုိ႕ေန႕စဥ္သြားလာေနေသာ ႒ာနမ်ားတြင္ကြမ္းတံေတြး မေထြးရဆုိင္းဘုတ္မ်ား၊ ကြမ္းတံေတြးေထြးရန္   သံပံုးမ်ားကိုေတြ႕

ေနရသည္။ အေျခခံေက်ာင္းမ်ားတြင္လည္းကြမ္းမစားရ၊ ေဆးလိပ္မေသာက္ရ    ေက်ာင္းအတြင္းသို႕ယူေဆာင္လာျခင္းမျပဳရဆုိၿပီး

ဆုိင္းဘုတ္မ်ားခ်ိတ္ထားသည္ကိုေတြ႕ေနရသည္။

    စာေရးသူတုိ႕ႏိုင္ငံတြင္ တစ္ခ်ဳိ႕႒ာန ၊ ကုမၸဏီ၊ စက္ရံုစသည္တုိ႕မွ အႀကီးအကဲမ်ားကိုယ္တုိင္ကြမ္းစားျခင္း ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း

မ်ားကို မိမိတုိ႕တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေသာေနရာ၌ပင္ျပဳလုပ္ေနၾကသည္ကိုေတြ႕ေနျမင္ေနရသည္။ ေကာင္းမြန္ေသာလကၡဏာမဟုတ္

ပါ။ ရွက္ျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္းတည္းဟူေသာေလာကပါလတရားႏွစ္ပါးကို အုပ္စုိးသူ၊ ေခါင္းေဆာင္သူ၊ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူတုိ႕က

ပို၍လုိက္နာသင့္သည္။ စည္းကမ္းမ်ားထုတ္ျပန္ထားျခင္းသည္လုိက္နာရန္ျဖစ္သည္။   ကြမ္းစားျခင္းႏွင့္ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းကိုနမူ

နာအျဖစ္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ က်န္ရွိေသာ    ေစာင့္ထိန္းသင့္သည့္စည္းကမ္းမ်ားကိုလည္းေစာင့္ထိန္းရန္လုိအပ္ပါေသးသည္။ အ

သက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူမ်ားက လုိက္နာပါမွ        မိမိထက္ငယ္ေသာအျခားသူမ်ားကိုလုိက္နာေစရင္းလက္ဆင့္ကမ္းရမည္ျဖစ္သည္။

ေလာကပါလ တရားႏွစ္ပါး လူ႕ေလာကတြင္ေလ်ာ့ရဲပါက ထုိလူ႕အဖြဲ႕အစည္း ၊   ထုိႏိုင္ငံသည္ တုိးတက္ဖုိ႕ေနေနသာသာ ပ်က္သုဥ္း

ဖုိ႕ပင္ရွိပါေၾကာင္းတင္ျပေရးသားလိုက္ရပါသည္။

ေန၀င္းေဇာ္(ျမန္ေအာင္)